Επέτειος Πολυτεχνείου

Πέρασαν 46 χρόνια από εκείνη την ημέρα που πλήθος φοιτητών κλειδώθηκε στο Πολυτεχνείο και φώναζε ΨΩΜΙ - ΠΑΙΔΕΙΑ - ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ. Πέρασαν 46 χρόνια και σήμερα το αίτημα για εργασία είναι το ίδιο επίκαιρο. Σήμερα, που τα εργατικά δικαιώματα έχουν καταστρατηγηθεί, που ολοένα και περισσότερος κόσμος ζει την βία της ανεργίας, που βιώνει την αβεβαιότητα των συμβάσεων ομηρίας, εκείνο το σύνθημα πρέπει να είναι δυνατό.

Σήμερα τα άρματα μάχης μετονομάστηκαν σε μνημόνια και σαρώνουν ό,τι με κόπο έχτιζαν οι εργαζόμενοι των προηγούμενων δεκαετιών. Το μήνυμα της Εξέγερσης του Πολυτεχνείου δεν αλλάζει. Σήμερα η Χούντα λέγεται Ανάπτυξη και δεν ζητάει «νεκρούς χιλιάδες», ζητάει να σιωπούν χιλιάδες.

Αν πριν από 46 χρόνια, χιλιάδες νέοι από όλο σχεδόν το πολιτικό φάσμα, μεσούσης της δικτατορίας, κατάφεραν να συμφωνήσουν σε ένα σύνθημα, τότε σήμερα, είναι πιο εύκολο να συμφωνήσουμε σε ένα νέο σύνθημα: ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ ΟΜΗΡΙΑΣ - ΙΣΑ ΕΡΓΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ. Γιατί εμείς συνάδελφε, δεν φωνάζουμε για να χωρίσουμε τον κόσμο, εμείς φωνάζουμε για να ενώσουμε τον κόσμο.